خودکشی

«به نام اهورامزدا، نوروز خجسته باد!

در آغاز سال ۲۵۸۴ هخامنشی / ۳۷۶۳ زرتشتی، خورشید بار دیگر بر کاخ‌های پارسه تابید.

باشد که در این روز اورمزد از فروردین، روشنی، داد و فره ایزدی همراهت باشد!»

-طموم

آن شب که در تاریکی وهم آلود شهر در مکانی مقدس در هم تنیده بودیم .

به اقتدار شَک کرد ، شُک شد و گریخت از میدان ؛ چه موجود عجیبی بود آن دو پا .

17:42 - بیست و چهارم بهمن‌ماه سال 403

ادامه مطلب 👇

بدن عریانت و آن ظرافت و گرمی دستت پشت ران چپم احساس شد که زندگی معنی پیدا کرده است.

عشقی که در میان ابرها غروب میکند

سایه ها از ترس فردا ....

طلوع میکند

فلسفه ، بطن عمق فاجعه گر ذوب شود

زمین مرگ را دوباره شروع میکند

یک سال و اندیست که من دست به این کیبورد وا مانده نبردم بلکه شاید زندگی نو و دست نخورده من بتواند شکوفه ای زیبا بعد از کاشت و داشت و در نهایت در وقت برداشت ، تحویل روحیه ی من بدهد اما همچین چیزی در حال حاضر از من انتظار نمیرود ....

منی چروکیده بعد از ( همان یکسال و اندی ) آخرین غروب خوشی آزادی من ، طلوع سرخوشی نسبت به خویش را ندیدم 

بلکه وجودم نفی میشود/ یا در جهانی هستم که در دید و تصویر مردم نیستم//////////////////////

براستی برای منی که آنهمه توجه مردم به سمت چپ بدنش حواله میشد در حال بدنبال توجه حداقلی مردم هست//////////

شاید من دیوانه شدم ////////// شاید اینها همه نقشه غرب است تا برایم دسیسه جا بگذارد...........................................

خسته ام خسته ///...................کسی که تا عمری از حالا به بعد نمیتواند راه برود ؛ نه اینکه فلج یا دارای هر مشکل فیزیکی باشم خیر

بدنم از این جلوتر نمیره اینجا پایان دفتره و نمیتونی بری روی جلدش بنویسی »----------------- پس مجبوری ظاهر رو همیشه خوب نگه داری 

نری جایی فریاد و کرنا کنی من اینا رو بهت گفتم 

بگو از فلان شخص دوره گرد شنیدم

_طموم________________________________

به نام خوزستان ...

ما کربلای خودنگاره و حسین بی سر م..ت.ج..ا.و...ز را نمیخواهیم وقتی خود خوزستانی به کرانه کهکشان داریم...

خوزستان مان در خون غلطیده و آخرین نفس هایش را از میان غبار آسمان و اندوه زمین استشمام میکند

خوزســـــــــــــــــــــــــــــتان را دریابید/

#خوزستان 

12-اُم خرداد‌ماه / یک‌هزار و چهارصد خورشیدی

این تاریخ تا ابد بماند در یادگار

ط مثل ت