صدای جیغ و شیون میرسد به گوش

صدای یک زن که رفته از هوش

صدای سکوت غرق در تجاوز

صدای بی شرفی که داد میزند ... 

آن زن میکند تمارض

_ پاسبان پارسی

آمد صدای ترس از وجودم

که من خار این چشم میشوم

آزارم به مورچه نمیرسد

فراموش کارم - به یاد ندارم حتی شام دیشبم

آهای کوچه های خراب آبادی

بکش فریاد سکوت بر سر آدم

بکش نعره ای جانان و قوی

من آن حقیقت ژَرفٌ را می دانم

_ پاسبان پارسی

منِ دیگری...

در قلبم جهانی در آشوب است
در سرم ناظمی با باتوم است
در جانم شخصی توو حس قاتل است
به کجا خواهم رسید 

×××

نهادینه شده در مغزم بذر
شخصیت دیگریم ، آدمِ رزل
فرار نُرون از کوچک ترین درز
به کجا خواهم رسید

×××

عصبی ، هر آدم خود لعنتی‌ست
این جسم عاشقِ کفن نیست
این روحِ این بدن نیست
به کجا خواهم رسید

شاعر: پاسبان پارسی

‹ برداشت از این غزل با ذکر نام شاعر و منبع انتشار مانعی ندارد ›

انقلاب پوچی‌ها

قضیه انقلاب فرق کرد
هدف گم شده در جایی پَرت
مردم نمی‌خواهند این تغییر را
عاملانشان میشوند از جامعه طرد

×××

صدای صفوف دعا نیست
همه به دار مجازات آویخته شده‌اند
همه به جرم مشترک آن بالا
به مُشتی احمقِ رجز‌خوان تبدیل شده‌اند

×××

گویند: خدااا به داد ما خواهد رسید
او عادل بی بَدیل جهان ما‌ست
اگر او عادل است حکم شما میشود اعدام
اما قبلش نثارِ صورتشان پاست

×××

بمانید و دعا کنید که ناجی برگردد
قصد ما اغتشاش و شورش نیست
اگر شما داشتید حق انقلاب
ما هم داریم پس ، هیسسس!!

×××

غریضه معنوی وصله به طناب اعدام
خاطیان همه مجازات بدنبالشان
دنبال حقیقت باش ای آدمی
تا در بهشت روشن شود جمالشان

×××

در این شعر هیچ چیز ربطی به دیگری ندارد
انقلاب کن چرا سکوت در پیشه
جهاد در بطن انقلاب نهفته‌ست
با خود حمل کن دیشه

×××

دیدم که انقلاب شد مردم پی روز خوب
همه برابر ، رعیت ، روحانی ، سران
بیدار شدم فهمیدم خواب بود
دلار به نرخ نجومی ۲۰هزار شد گران
×××

مردم نمی‌خواهند تحول عظیم را
تو خود باید باشی قاضی
بدنبال عدالت باید باشی
یا به یک قِران بشوی رازی

شاعر: پاسبان پارسی

‹ استفاده از این شعر بدون ذکر نام شاعر و منبع پیگرد قانونی در پی دارد ›

غزل پُست مدرن بنام « دورِ دنیا » از اینجانب « پاسبان پارسی »

قدم به قدم حرکت روی پاییز
برگ‌های خزانِ شانزلیزه پاریس
هوای بارانی به رطوبت دریا
حس خوش به روحت میشه واریز

×××

شب‌های به یادماندنی در ترکیه
گشت و‌ گذار با ماشینِ رنگِ بِژ
میخواهم سردی شمال را حس کنم
پرواز مستقیم به اُسلو‌ی نروژ

×××

از آنجا برویم براتیسلاوا ، اسلواکی
کشوری ساکت و آرام در دل آرمان
حال خوشی دارد وقتی در طیاره‌ای
میخواهم بروم به دوسلدوف آلمان

×××

خریدارم هوای خوش کی‌یفِ اوکراین را
چه حال خوشی‌ست که من الان دارم
برویم منهتن ، ایالات متحده آمریکا

اندکی زمان صرف رسیدگی ب کارم
 

×××

از بلوک شرق آمریکا پرواز به غرب
The Today Modern City Is Born 
شهر زیبای‌ست این مدرن شهر
سوپرایز...رسیدیم به اَبَر شهرِ ملبورن

×××

از ملبورن پروازی راحت به مسکو
دوازده ساعت استراحت و تفریح
زمینی حرکت به سوی سن‌پطرزبورگ
هر روز به سفر مجدد میشوم ترغیب

×××

در حال حاضر خارج از روسیه‌ام
تازه رسیدم به شهرِ زیبایِ سوآن
به حرکت ادامه دادیم تا یک ساعت
رسیدم به بهشتِ ارمنستان ، ایروان

×××

در باکو چیزای جالبی است
در این حمام عیون ، پُر نفت است وان
بعد حمام نفت آمادهِ برگشت
یک پرواز مستقیم به پایتخت طهران

شاعر: پاسبان پارسی

‹ استفاده از این غزل با ذکر نام شاعر و درج منبع ، مانعی ندارد ›

غزل پُست مدرن از اینجانب « پاسبان پارسی » بنام « اعتقاد »

حرفای قدیمی و اعتقادِ بی دلیل

دین خدایی و بالایی شاهده اوس‌کریم

هم‌سطح هیچکس نیست قبول

من اعتقاد ندارم خیلی وقته باهم قهریم

×××

نکرد نظر به من ، بندهِ حقیر

شبهایی که تا صبح گریه بود

هنوزم لطفی نشد به جهت یاری

گفت: به فریاد فقیری میرسه خیلی زود

×××

الان برسه بمن ببخش شرمندم

کمک نکردی وقتی افتادم تو مرداب 

زمانی که توی بی پولی غلت میخوردم

اما حالا نوش دارو بعدِ مرگِ سهراب

×××

من همینکه زندم از خودت خیلی متشکرم

خدایا شرمندم دیگه نداری جای تو دلم

عشقی که خیلی وقته مُرده ، بدون روحه

حرفامو تو چند خط گفتم و دارم میرم

×××

میرم بدون تو جایی توو اعماق جنگل

یه جایی دور از انسان و خودت ، خداااااا

یه مکانی بدور از تکنولوژیِ بشرِ امروزی

میخام زندگی کنم از همه جهان ، جداااااا

غزل پُست مدرن بنام « اعتقاد » از اینجانب « پاسبان پارسی »

این غزل در سامانه اینترنتی وزارت ارشاد ثبت ادبی شده است و هرگونه کپی برداری به هر نحوه در صورت مشاهده پیگرد قانونی دارد.