خودکشی

قلب آتش ، دلش تاب نیآورد دوری بحر را
لب خشکی زده حوالی طلوع‌گاه … نزدیکی شرق را
هرگاه خواستیم مسرور باشیم ، تبعید کردن برق را
مغز جنگل ، دل دریا … معده‌هایمان صح-را

18 اسفندماه 403

من‌باب گذشته همیشه مَثله

که ذات لوسیفر خلق اثره …

موجب به عنوان گذر مسئله

مسیر و تاب میده ، حرکتُ تار

خُلق و خالق و خَلق اسیر زنجیر

بیوه‌ی عیسی تا محمد ، زَن جیغ

تا آخرین تختِ توو زمین در رَنجیم

حکم ارتداد خدا ، به بَرَکَت دار

-لوسیفر 21:13 شبانگاه … 23-اُم اسفندماه 403

به اقتدار شَک کرد ، شُک شد و گریخت از میدان ؛ چه موجود عجیبی بود آن دو پا .

17:42 - بیست و چهارم بهمن‌ماه سال 403

ساعت یک و 33 دقیقه بامدادان روز 19 بهمن‌ماه سال 403   « ادامه مطلب را باز کنید »

غریب آشنا-اَم نظاره‌گرِ غروب دیار
چال کنید من را در خاک پُر رمز و راز
در پارسه و پاسارگارد یا نقش رستم
جانم در می‌رود برای طلوع شیراز

هشتم دی‌ماه سال 403 - ساعت 06:20
شیراز

.::.:: برای مشاهده کیفیت اصلی بر روی عکس‌ها کلیک کنید ::.::.

بگذار بُگذرد این غروب دردناکم
در کوه‌های غم‌آلود سرد بدخشان
اندوه در من پینه‌ بسته به مانندِ
سرو کاشیِ 460 ساله‌ی فین کاشان

7 دی‌ماه سال 403 - 16:50 - کاشان ، اصفهان
به سمت شیراز

.::.:: برای مشاهده کیفیت اصلی بر روی عکس‌ها کلیک کنید ::.::.

عشقی که در میان ابرها غروب میکند

سایه ها از ترس فردا ....

طلوع میکند

فلسفه ، بطن عمق فاجعه گر ذوب شود

زمین مرگ را دوباره شروع میکند

قدرت آمیخته به درد و جنون

ملت خراب ؛ حراص از کُنون

نفس‌کُشی را انتخاب کرده‌اند

تا باشد محتاج وعده‌های آب و نون

الف ب پ ت

تو می میری وقتی که

ث ج چ ح خ

مغزت میشه له

د ذ ر ز ژ

تو با ما نیوفت سر هیچ ؛ جنگ

س ش ص ض

جوری تو سری میخوره ؛ میزنی لَنگ

ط ظ ع غ ف ق

تو احمق میزنی برام لاف

ک گ ل م ن

پس مراقب باش ندی دست من گاف

و ه ی

تو می میری وقتی که

_پاسبان پارسی