خودکشی

آن شب که در تاریکی وهم آلود شهر در مکانی مقدس در هم تنیده بودیم .

بدن عریانت و آن ظرافت و گرمی دستت پشت ران چپم احساس شد که زندگی معنی پیدا کرده است.

قلب آتش ، دلش تاب نیآورد دوری بحر را
لب خشکی زده حوالی طلوع‌گاه … نزدیکی شرق را
هرگاه خواستیم مسرور باشیم ، تبعید کردن برق را
مغز جنگل ، دل دریا … معده‌هایمان صح-را

18 اسفندماه 403

«به نام اهورامزدا، نوروز خجسته باد!

در آغاز سال ۲۵۸۴ هخامنشی / ۳۷۶۳ زرتشتی، خورشید بار دیگر بر کاخ‌های پارسه تابید.

باشد که در این روز اورمزد از فروردین، روشنی، داد و فره ایزدی همراهت باشد!»

-طموم

من‌باب گذشته همیشه مَثله

که ذات لوسیفر خلق اثره …

موجب به عنوان گذر مسئله

مسیر و تاب میده ، حرکتُ تار

خُلق و خالق و خَلق اسیر زنجیر

بیوه‌ی عیسی تا محمد ، زَن جیغ

تا آخرین تختِ توو زمین در رَنجیم

حکم ارتداد خدا ، به بَرَکَت دار

-لوسیفر 21:13 شبانگاه … 23-اُم اسفندماه 403